12 Nisan 2011 Salı

Son Zamanlarda Neler Oldu?

Son zamanlarda neler oldu neler. Tam diyorum her şey yolunda artık biraz blogcanımla ilgileneyim, hep bir şanssızlık oluyor. Geçtiğimiz Mart ayında annemin aniden rahatsızlanmasıyla ev-iş düzenimiz hastane-ev-iş düzenine dönüştü. Yakın dostlar, twitterden takip edenler biliyor gelişmeleri. Ama bilmeyenler için kısaca bir de ben anlatayım. Annem aniden rahatsızlanınca hemen Samatya Hastanesine kaldırdık. Yani eski adıyla öyle yeni adı Sağlık Bakanlığı İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi oldu. Breh yazması bile yoruyor adamı :)  Hastaneye 9 Mart sabahında yattık. Tetkikler sonunda annemin beyninde tümör olduğu ve alınması gerektiği ortaya çıktı. Bundan sonraki süreç ise tam bir macera. Hastanenin büyüklüğüyle kıyaslanınca yoğun bakım küçük olunca ameliyatımız 2-3 kez ertelendi. Öyle böyle derken Mart'ın 25 ine kadar hastanede kaldık, ki ne kalış.

Hastanede kalmak tam bir askeri kampa benziyor. Hasta ve refakatçileri sabah 05:45 de uyandırmak personelin sanırım zevkle yaptıkları tek iş. İtinayla yapıyorlar. Yoksa ne mümkün beni o saatte kaldırmak :D  O saatten sonra ise gelenin gidenin haddi hesabı yok. Odalarda bulunan minnacık tuvaletleri 13543643 kişi temizliyor. Yok lavaboyu yıkayan ayrı, tuvaleti yıkayan ayrı, yeri silen ayrı...vb. sürüp gidiyor. Yani saat altıdan sonra uyumak gibi bir imkanınız maalesef olmuyor. Ama beni özellikle sinir eden, sabrımın son sınırlarını zorlayan bir hadise var ki sorun da anlatayım.

Doktorların vizit saati geldiğinde ki bu da saat 09:00 ile 10:00 arasında bir zamana denk geliyor, refakatçileri dışarı çıkarıyorlar. Eee ne var diyeceksiniz?? Benim sinir olduğum nokta dışarı çıkarılmak değil zaten doktorlara gösterilen tavır. Vizite gelenler sanki beyin cerrahı doktorları değilde Superman anasını satayım. Sanki altın kaplama gibi 'Refakatçiler dışarı. Birazdan doktorlar gelecek' anam öyle bir söyleyişleri var ki sanarsınız biz doktor yiyen tehlikeli tür 'refakatçileriz'. Belki hastanede birkaç gün kalsanız pek fazla takılmazsınız ama 20 gün kalınca insan ister istemez gıcık oluyor. Hele bir de odaya gelen hemşire, doktor, görevli, temizlikçi..vs. gibi insanların odadan çıkarken kapıyı kapatmamaları var. İşte o tam delirmelik. Kapısız evde mi yaşıyorlar anlamadım gitti.

Ama söz doktorlara ve hemşirelere geldiğinde bir devlet hastanesine göre gayet ilgili ve alakalılar. Ama ilgi ve alakanın dozu doktorları gıcık+sinir etme kapasitenizle eş değerde seyrediyor. Uyumlu ve sevimli (bkz: nefertiti) bir insansanız sorun yaşamadan hastanede zaman geçirebilirsiniz. :D  Ayrıca hastaneler bazen güzel arkadaşlıklar kurulmasına da vesile olabiliyor. Şimdi Gelibolu'da yaşayan, düzenli olarak mesajlaştığım Filiz adında bir arkadaşım var. Ki bu da tamamen yukarıda bahsettiğim Uyumlu+Sevimli maddesiyle alakalı oluyor :D :D

Nihayetinde annem ayın 25 inde ameliyat oldu. Çok şükür ameliyatımız güzel ve sorunsuz geçti. Kısa bir süre yoğun bakımda tutulduktan sonra yine kısa bir süre sonra taburcu edildik. Şimdi iyileşme sürecindeyiz. Bu süreçte hastaneye sık sık (ki bu hafta toplam 3 kere gittik) gitmemiz gerekecek. Güzel mevlamın bana doktor+hemşire+personel katili olmadan bu tedavi sürecini tamamlamamız için bana sabır ihsan eylemesi için dua ediyorum. :) :) :)

♥♥♥

Eğer annem rahatsızlanmamış olsaydı canım arkadaşlarımın şu ve  bu yazılarında ballandıra ballandıra anlattıkları buluşmaya katılacaktım. Ama napalım kısmet değilmiş. Artık önümüzdeki maçlara bakacağız (^_^)

♥♥♥

Bu kadar şeyin arasında 3-4 Nisan'da AÖF ara sınavlarının olduğunu unutmuştum. Ehe hiç çalışmadan gittim sınavlara. Sallamasyon yaptım. Ama soruları okuyarak. Sınav sonuçları iyi çıkarsa belkim buradan sizlere söylerim. Ama sesim çıkmazsa siz anlayın sonuçlar felaket :D :D

♥♥♥

Daha bir sürü şey yapacaktım. Ama şu anda ne olduğuna dair en ufak bir fikrim yok. Ama çok da önemli değil, kendime yapacak şey bulmakta zorlanmıyorum. Son zamanlarda diğer blogdaşlarımı pek ziyaret edemedim. Bu sebeple bana mim gönderen varsa haberim yok.  Daha önce mim sözü verdiklerim sizlerde bir hatırlatma geçerseniz bana süpper olacak :) :)

Kocaman kocaman öpücükler..

Sevda ♥

6 yorum:

  1. Hoşgeldin Çitlembik :) Geçmiş olsun canım benim allah bir daha yaşatmasın. Beterinden korusun..

    YanıtlaSil
  2. Geçmiş olsun^^ Zor ve yoğun bir dönem olmuş, atlatmışsınız çok şükür.. Allah göstermesin br daha böyle şeyleri.

    YanıtlaSil
  3. her şeyin iyi gitmesine çok sevindim canım.. Allah daha kötüsünü yaşatmasın.. dönüyosun o zmn aramıza :)

    YanıtlaSil
  4. @LaFeam canımcım saol. Bu zor dönemde yanımda olduğunu asla unutmayacağım.

    @mydestiny saol canım. Allah bunu unutturacak dert vermesin.

    @nilü canım çok sol. evet aranıza geri döndüm. en kısa zamanda buluşup hasret gidereceğiz inşallah :)

    YanıtlaSil
  5. çok geçmiş olsun bitanem.. Allah tekrarından sakınsın sizi.. öpüyorum kocaman gamzelerinden :D

    YanıtlaSil
  6. @arwen canım çook çok saol. Bende seni öpüyorum. kendine iyi bak. İstanbula da daha sık gel ;)

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...